Dijital Ormanların Ateş Başları

Düşünün ki, insanlık tarihinin derinliklerinden gelen bir içgüdü, ateş başındaki o eski toplanmaları artık dijital ekrana taşıyor. Eskiden mağara duvarlarında yankılanan hikayeler, bugün Reddit alt gruplarında (subreddit), Discord sunucularında ya da TikTok’un “Sana Özel” akışlarında yeniden doğuyor. Bu sadece bir sosyal medya olgusu değil; evrimsel bir hayatta kalma stratejisinin bugünkü yansıması. İnsanlar, yalnızlığın soğuk rüzgârından kaçmak için sanal kabileler kuruyor – burada aidiyet bir kalkan, ortak düşmanlar ise birleştirici bir ateş gibi yanıyor.

Bu metaforun altında ise soğuk, somut gerçekler var: 2025’te yaklaşık 5.66 milyar insan sosyal medyada; yani dünya nüfusunun %70’ine yakın bir kesim. Bunların büyük kısmı – araştırmalara göre %80’den fazlası – platformlarda açıkça “ait olmak” için var; çünkü beyinlerimiz hâlâ 150 kişilik avcı-toplayıcı kabilelere göre kablolanmış. Bu yazı, kabile oluşumunu hem şiirsel hem bilimsel bir lensle ele alıyor: sosyal kimlik kuramı, aidiyet ihtiyacı, bilişsel çelişki, kimliksizleşme, onaylama önyargısı, uyum deneyleri, grup içi önyargı, kalabalık zihniyeti, yankı odaları ve biz-onlar zihniyeti…*

Evrimsel Miras: Yalnız Kurtlardan Dijital Sürüye

200.000 yıldır yalnızlık ölüm demekti. Avcı-toplayıcı dönemde dışlanan birey, açlık ya da yırtıcı hayvanlar tarafından birkaç gün içinde yok olurdu. Beynimiz bu tehdide karşı dopaminle ödüllendirilen sosyal bağlar geliştirdi. Bugün aynı devreler, bir TikTok yorumunda “aynı ben” dedirtecek kadar güçlü çalışıyor.

Sosyal Kimlik Kuramı (Henri Tajfel, 1970’ler) burada devreye giriyor: İnsanlar kendilerini “biz” ve “onlar” diye ayırır; grup üyeliği benlik saygısını yükseltirken, dış gruba karşı ayrımcılığı tetikler. Dijital dünyada bu ayrım yankı odalarıyla (echo chambers) katlanıyor.

Örnek: Reddit 2025’te aylık 5 milyar ziyaret alıyor; bu trafiğin büyük kısmı 100.000’den fazla aktif subreddit’te geçiyor. Her subreddit bir kabile, her ban bir sürgün.*

Algoritmalar ise modern rehber kabile şefleri gibi çalışıyor: Kaydetme, paylaşma, yorum yapma gibi eylemleri okuyarak seni benzer ruhların ateşine yönlendiriyor. Rakamlar acımasız: 10 bin ila 100 bin takipçili mikro-etkileyicilerin Instagram etkileşim oranı %3-6 arasında değişirken, milyonluk hesaplarda bu oran %1’in altına düşüyor. Yani, küçük gruplarda etkileşim daha yoğun ve samimi – tıpkı küçük bir ateşin etrafındakileri daha sıkı ısıtması gibi. Bu, büyük kitlelerin dikkat dağılması karşısında küçük kabilelerin bağlılık gücünü gösteriyor.*

Aidiyet İhtiyacı: Psikolojik Bir Kale İnşası

Maslow’un piramidinde yemek ve suyun hemen üstünde “ait olmak” var. 2025’te bu ihtiyaç, mikro-kimliklerle (Gorpcore, BookTok, Clean Girl, Cottagecore) karşılanıyor. İnsanlar niş topluluklarda paylaşılan jargon, meme, ritüel ve estetik sayesinde kendilerini değerli hissediyor.

Kimliksizleşme (deindividuation) burada kritik rol oynuyor: Anonimlik kalkanıyla birey grup normlarına daha kolay teslim oluyor – tıpkı maske takıp kabile dansına katılan bir savaşçı gibi. Sonuç: Grup içinde agresif davranışlar %30-50 artıyor, çünkü “ben” değil “biz” konuşuyor.

Discord’da 200 milyon aylık aktif kullanıcı özel sunucularda “ateş başı sohbeti” yapıyor. Nike Run Club’da 10 milyon kişi kendi etkinliklerini düzenliyor. Markalar “push” (reklamla zorla itmek) yerine “belong” (aidiyet yaratmak, yani topluluğun doğal bir parçası olmak) stratejisine geçtiğinde sadakat patlıyor – müşteriler markayı “kendi” gibi görüyor, terk etmek zorlaşıyor.*

Ama tehlike büyük: Aidiyet kaybı stres hormonlarını (örneğin kortizol) %40 artırıyor; bir kabileden dışlanmak hâlâ ölüm gibi algılanıyor.*

Bilişsel Çelişki ve Grup Baskısı: Ateşin Karanlık Yanı

Kabile tatlı başlar, zehirli biter – yani aidiyet duygusu başta sıcak ve davetkâr gelir, ama dışlanma, çatışma veya iç baskı gibi unsurlar devreye girdiğinde zehir gibi yayılır, topluluğu parçalayabilir. Leon Festinger’ın bilişsel çelişki kuramı: Grup normuna uymamak rahatsızlık yaratır; birey bu rahatsızlığı gidermek için gerçekleri çarpıtır. Dijitalde bu, iptal kültürü dalgalarında %60 katılım oranıyla kendini gösteriyor.

Solomon Asch’in 1950’lerdeki uyum deneyleri: İnsanların %75’i grup baskısıyla açıkça yanlış cevaba “evet” diyor. Bugün aynı deney TikTok yorumlarında, X thread’lerinde, Reddit downvote fırtınalarında yaşanıyor. Grup içi önyargı (in-group bias) devrede: “Bizimkiler” daha zeki, daha güzel, daha haklı; “onlar” ise tehdit.

2025 araştırmaları: Çevrimiçi kabilelerin %70’inde onaylama önyargısı hâkim; görüş kutuplaşması %40 artmış durumda.*

Metaforik olarak: Kabile sığınak sağlar, ama dışındakileri yıldırımla vurur. Burberry, Gorpcore kabilelerine usulca katılıp sponsor olduğunda kucaklanıyor; yanlış bir adımda aynı ateş tarafından yakılıyor.

Sonuç: Şaman Markalar ve Geleceğin Kabileleri

Dijital kabileler bir nehir gibi akıyor – temelleri aidiyet, kimlik ve uyumda. Akıntı güçlü; boğulmak da mümkün.

Algoritmalar bize kiminle oturacağımızı söylüyor, ama “neden” orada olduğumuzu anlamak hâlâ insanın işi. 2025’te 5.66 milyar insan bu ateş başlarında. 2028’de 6 milyarı aşacak.*

Kazanacak markalar şaman gibi davranacak: Kabileye katılacak, dinleyecek, değer katacak, ritüele saygı gösterecek. Geri kalanlar soğukta kalacak.

Ateş yanıyor. Yer sınırlı. Seç.

BWI’25 – Üç Günün Çıkarımları

12-14 Kasım tarihlerinde gerçekleşen Strateji Akademisi, pazarlama ve iletişim disiplininin mevcut dönüşüm noktalarını net bir şekilde ortaya koydu. Aşağıda, program boyunca tekrarlanan temel temaları ve bunlardan çıkan uygulanabilir çıkarımları, kendi yorum ve önerilerimle birlikte sıralıyorum. Her başlık altında, kavramları somutlaştırmak amacıyla gerçek marka örnekleri ekledim.

1. Kültürün Hızlanan Versiyon Döngüsü ve Mikro Topluluklar

Kültürel trendlerin ömrü artık haftalarla ölçülüyor. Genel kitleye seslenmek yerine, ortak ritüel ve jargon paylaşan küçük topluluklarla derin ilişki kurmak rekabet avantajı sağlıyor.

Somut örnek: Duolingo, dil öğrenen mikro topluluklarını hedefleyerek sosyal medya stratejisini humor ve hızlı trend adaptasyonu üzerine kuruyor. Örneğin, platformun “sosyal medya marketing” kampanyalarında kullanıcıların günlük öğrenme ritüellerini (microlearning) teşvik eden içerikler, topluluk etkileşimini artırıyor. Benzer şekilde, Nike Run Club, koşu meraklılarından oluşan grupları gamification ile bağlıyor: Zamanlı challengelar ve ilerleme kutlamaları, kullanıcıların katılımını %20-30 oranında yükseltiyor.

Uygulanabilir adımlar:

  • Hedef kitlenizde aktif mikro toplulukları (Reddit, Discord, niş Telegram grupları) tespit edin ve jargon/ritüel haritası çıkarın.
  • İletişim stratejisini Push → Pull → Belong fazlarına bölün: Zorlama mesaj yerine değer sunun, ardından topluluğun parçası olun.
  • İçerik performansını beğeni/erişim yerine kaydetme, paylaşma, tekrar izleme ve izleme süresiyle ölçün.

2. Algoritmaların Duygusal Tetikleyicileri Okuması

Algoritma artık sadece dağıtım kanalı değil, psikolojik refleksleri ölçen bir sensör. En değerli etkileşim türleri:

Kaydetme → pratik değer
Paylaşma → kimlik ifadesi
Tekrar izleme → estetik/ilham
İzleme süresi → hikâye gücü

Somut örnek: Duolingo’nun “unutma eğrisi”ne dayalı microlearning hatırlatmaları, kullanıcıların kaydetme oranını artırıyor – örneğin, eğlenceli owl karakteriyle tetiklenen içerikler, pratik değer yaratarak paylaşımı teşvik ediyor. Nike Run Club’da ise kişiselleştirilmiş koşu planları, tekrar izleme ve ilham metriklerini yükseltiyor; kullanıcılar “bu tam benlik” hissiyle içerikleri paylaşıyor.

Öneri: Sosyal medya raporlarında klasik metriklerin yanına “duygusal metrik paneli” ekleyin. İçerik brief’lerinde hedef duyguyu (mizah, ilham, rahatlama, kendini ifade) açıkça belirtin.

3. Creator Ekonomisi ve Hikâye Öncelikli Entegrasyon

Creator’lar mikro yayıncı konumuna geldi. Marka görünürlüğünün zamanından çok, hikâyedeki anlamlı varlığı önemli.

Somut örnek:

Deniz Altun gibi creator’lar ise (@deniizaltun), film yapımcılığı deneyimiyle markaları hikâyelere doğal entegre ediyor; örneğin, siyasi mizah içeren videolarda duygusal bağ kurarak yüksek etkileşim alıyor.

Çıkarım:

  • Marka entegrasyonunu 3-5 saniye kuralından vazgeçin; hikâyenin duygusal akışını bozmayacak şekilde konumlandırın.
  • Küçük (3-5 kişi), karar alma özerkliği yüksek ekiplerle çalışmak, klasik ajans katmanlarına göre daha hızlı ve özgün sonuç veriyor.

İş Birliği Örnekleri:
@deniizaltun × Renault Duster
@deniizaltun ×  HBO Max
@deniizaltun × Philips

4. Yapay Zekânın İki Katmanlı Etkisi

a) Operasyonel: Medya planlama, optimizasyon, raporlama gibi rutin süreçler hızla otomatize oluyor. Ekiplerin strateji ve yaratıcılığa ayırabildiği zaman artıyor.

b) Stratejik: Tüketiciler karar süreçlerinde AI ajanlarına danışmaya başladı. Orta vadede marka verisinin büyük dil modellerindeki temsili kritik hale gelecek.

Somut örnek: Duolingo’nun targeted ads stratejisi, AI ile mikro topluluklara özelleştirilmiş içerikler sunarak etkileşimi artırıyor – örneğin, yüksek engagement odaklı kampanyalar, veri optimizasyonuyla rutin işleri azaltıyor. Nike, community verilerini AI ajanlarıyla analiz ederek kişiselleştirilmiş koşu önerileri veriyor, stratejik dönüşümü hızlandırıyor.

Öneri: AI araçlarını öncelikle operasyonel yükü azaltmak için devreye alın; stratejik kullanım için ise veri temizliği ve marka sesi tutarlılığına odaklanın.

5. Öğrenme Zihniyeti ve Saha Farkındalığı

Sabit zihniyetten öğrenme zihniyetine geçiş, performansın en güçlü kaldıracı. Üst yönetim dahil herkesin düzenli olarak sahayla (mağaza, müşteri hizmetleri, satış noktası) temas etmesi şart.

Somut örnek: Doritos’un “No Logo” kampanyasında, marka adını kaldırmış renk temelli reklamlar, saha geri bildirimleriyle test edildi – bu, öğrenme zihniyetini yansıtarak tüketici algısını değiştirdi. Nike Run Club’da ise düzenli saha etkinlikleri (koşu grupları), üst yönetimin doğrudan katılımıyla stratejileri rafine ediyor.

Pratik uygulama:

  • Yılda en az 6-8 “saha içgörü günü” planlayın.
  • Strateji toplantılarından önce mutlaka gerçek müşteri görüşmeleri veya satış noktası gözlemleri yapın.
  • Ekip içi retrospektif kültürünü sistematik hale getirin.

Sonuç

2025 ve sonrası için ayrışacak markalar:

  • Kültürel hızı okuyabilen,
  • Mikro topluluklarla gerçek ilişki kurabilen,
  • Duygusal metrikleri ölçebilen,
  • Creator’larla güven temelli iş birliği yapabilen,
  • AI’yi operasyonel olarak kullanan ama stratejik kararları insan empatisine dayandıran,
  • Öğrenme zihniyetini kurum kültürüne yerleştirmiş olanlar olacak.

Bu içgörüleri bir “etkinlik özeti” olarak dosyada bırakmak yerine, 2026 planlama döngüsünde somut süreç ve KPI değişikliklerine dönüştürmek gerekiyor. Hangi başlık sizin için en acil? Önümüzdeki haftalarda bu konuların her birini ayrı ayrı derinleştirebiliriz.

Ayçiçeğini ne kadar uzun?

Çogu insanin deger verdigi sey bu. Marka ne kadar büyük, piyasa payr ne kadar, kaç takipçisi var? Pazarlamacilarn ge-reginden fazlasi sahte bir heyecan yaratma, ellerindekini bi-razcik daha büyütme çabasinin içinde.

Ancak unutulan bir sey var ki o da ayçiçeklerinin derin ve karmasik köklerinin oldugu. Bu kökler olmazsa, ayçiçekleri zaten pek fazla büyüyemezler.

Iste bu kitap o köklerle alakal.

Pazarlama sabun satmaktan ibaret degil

Bir TED konugmasi verdiginizde aslinda pazarlama yapiyorsunuz.

Patronunuzdan zam istediginizde pazarlama yapiyorsunuz.

Mahallenizdeki çocuk parki için para toplarken pazarlama yapiyorsunuz.

Evet, isteki departmaninizi büyütmeye çaligirken bile pazarlama yapiyorsunuz.

  • Pazarlama ile reklamaligin ayni anlamda anlagildigi günlerde pazarlamanin bütçesi olan baskan yardimcilar için ya-pildigi düsünülürdü ve bu düsünce çok uzun zaman egemen-ligini korudu.
  • Ancak artik pazarlama sizin için var.

fgg

Piyasanin kararı

Elinizde muhtesem bir ürün var. Geçiminizi saglamaniz la-zm. Patronunuz daha fazla satis yapilmasini istiyor. O sevdi-giniz kâr amacı gütmeyen, hani çok önemli isleri yapan organizasyonun para toplamasi lazim. Seçimlerde desteklediginiz adayinizin durumu anketlere göre iyi gitmiyor. Patronunuzun bir projeyi onaylamasini istiyorsunuz…

Peki neden yaptiklariniz fayda etmiyor? Madem maksat yaratmak, yazmak, resim yapmak ve bir seyleri inşa etmek bu

kadar eglenceli, o zaman neden bulunup taninmamiz, bastlip yayimlanmaniz ve daha baska sekillerde ticari hale getirilmemiz bu kadar önemli?

Pazarlama degisimi yaratma sanati. Sadece yaratmak yeterli degil. Bir insani degistirene dek gerçek bir etki biraka-

mamissinizdir.

Patronunuzun fikrini degistirene dek.

Okul sistemini degistirene dek.

Ürününüzün talebini degistirene dek.

Bunu yapmanizin yolu gerilim yaratip gidermek. Kültürel normlar yaratmak. Statü rollerini görüp onlarin degismelerine (ya da ayni kalmalarina) yardimci olmak.

Ancak her seyden önce bunlari görebiliyor olmaniz lazim.

Sonra hangi insanlara, aradiklari seyi bulmalarinda yardimei olacaginizi seçmeniz lazim.

Bir pazarlama probleminizin oldugunu nereden anlarsiniz?

Yeterince mesgul degilsinizdir.

Fikirleriniz yayilmiyordur.

Etrafinizdaki komünite tam istediginiz gibi degildir.

Deger verdiginiz insanlar istedikleri her seyi baçaramiyorlardir.

Politikacinizin daha fazla oya ihtiyaci vardir, isiniz sizi tatmin etmiyordur, müsterilerinizin can sikkindir…

Eger isleri daha iyi yapabilmenizin bir yolu oldugunu görebiliyorsanz, bir pazarlama probleminiz vardir.

Rönesans

Günümüzde büyüme şansa bırakılacak bir konu değil; disiplinli, veriye dayalı ekiplerin işidir.
Uber, HubSpot ve Airbnb gibi kurumlar bu anlayışla “büyüme takımı” (growth team) adını verdikleri özel yapılar kurarak sürdürülebilir başarı elde ettiler.

Aşağıdaki metin, Andrew Chen’in How to Build a Growth Team – Lessons from Uber, HubSpot and Others” yazısından yola çıkarak hazırlandı.
Chen’in deneyimlerinden süzülen bu fikirler sadeleştirilmiş, yeniden kurgulanmış ve stratejik bir bakışla yorumlanmıştır.

1. Neden bir “Büyüme Takımı” kurmalıyız?

Geleneksel ürün ya da pazarlama ekipleri “uygun bir ürün çıkar, kullanıcı gelir” varsayımıyla çalışabilir. Ancak günümüz dijital ve platform temelli iş modellerinde bu yaklaşım çoğu zaman yetersiz kalıyor. Chen, bunun “Ürün Öldürme Döngüsü” (Product Death Cycle) olarak adlandırılabilecek bir süreçle sonuçlandığını söylüyor — yani ürün ilk başta ivme kazanıyor, fakat ardından büyüme düzleşiyor ve “önceki yaklaşım işe yaramıyor” diye çözüme odaklanılıyor.

Bu yüzden:

  • Büyüme takımı, sistematize edilmiş, ölçülebilir bir disiplin olarak tanımlanmalı.
  • Temel iş göstergeleri (KPI’lar) üzerine “hipotez-deney” yaklaşımıyla çalışmalı: veriyi anlamak → hipotez kurmak → test etmek → tekrarlamak.
  • Özellikle kullanıcı edinimi, aktif kullanıcı sayısı, kullanıcı başına değer yaratma gibi büyüme odaklı metrikler üzerinden hareket edilmeli.

2. “Büyüme Hacker” mi, “Büyüme Takımı” mı?

Chen, bu ayrımı açık yapıyor: Başlangıçta “growth hacker” bireysel bir profilken; aslında büyük etkisi olan işler için takım olarak yapılandırılmış bir organizasyon gerekiyor.

Öne çıkan noktalar:

  • Büyüme takımı farklı uzmanlıklardan (ürün yöneticisi, mühendis, veri analisti, pazarlamacı, tasarımcı vb.) oluşmalı.
  • Ekiplerin görev yapısı yalnızca “bir kampanya çıkar” değil, “hipotez kur, test et, öğren, tekrarla” şeklinde olmalı.
  • Takımın yaptığı iş; sadece pazarlama ya da ürün geliştirme değil, ürünün dünyaya nasıl yayıldığı, kullanıcıların ürünü neden bırakmadığı, yeniden aktifleştirildiği gibi tüm büyüme döngülerini kapsamalı.

Kurum bağlamında: büyüme takımı sadece “yeni bağışçı kazanalım” değil, “kazandığımız bağışçıların kalıcılığı, tekrar bağış oranı, kurumla etkileşimi” gibi geniş perspektifle çalışmalı.


3. Büyüme Takımı, Pazarlama ve Ürün Ekiplerinden Nasıl Ayrılır?

Chen bu üç fonksiyon arasında net bir ayrım yapıyor.

  • Ürün (Product) ekibi: Kullanıcıya değer yaratmaya odaklanır – ürün-pazar uyumu (product-market fit), kullanıcı deneyimi, ürünün ana fonksiyonları vb.
  • Pazarlama (Marketing) ekibi: Marka, PR, etkinlikler, içerik pazarlaması gibi “dışarıya açılım” faaliyetlerine odaklanır.
  • Büyüme (Growth) takımı: Kullanıcı edinimi, aktifleştirme (activation), kullanıcı başına değer (value), kullanıcı sadakati (retention) gibi doğrudan büyümeye yönelik metriklerle çalışır.

Örneğin bir kampanya yeni destekçi kazanımına odaklanıyorsa bu pazarlama alanına girer; fakat kazanılan destekçinin kurumla aktif etkileşime geçmesi, tekrar bağış yapması ya da başkalarına öneride bulunması büyüme alanıdır.


4. Büyüme Takımı Nerelere Odaklanmalı?

Takım kurulduktan sonra “nerede çalışmalı?” sorusu geliyor. Chen’nin önerileri önemli:

4.1 Önceliklendirme kriterleri – “Effort / Success / Upside”

  • Effort: Proje ne kadar kaynak, zaman, çaba gerektiriyor?
  • Success: Başarı olasılığı nedir?
  • Upside: Gerçekleştirildiğinde etkisi ne kadar büyük olur? (Reach × Impact)

Çoğu ekip “yüksek etki büyük iş” peşine düşerken, Chen diyor ki: başlangıçta düşük çaba – orta etki projelerle sistem kurmak, öğrenmek için daha güvenli.

4.2 Odak alanları

  • Yeni kullanıcı/adres kullanıcı edinimi
  • Kullanıcının ilk aktif olma aşaması (onboarding / activation)
  • Aktif ancak pasif kullanıcıları yeniden aktifleştirme (reactivation)
  • Viral döngüler / referans sistemleri
  • Kullanıcının değeri (value) üzerindeki lezzetli etki alanları, örneğin kullanıcı başına artırılmış bağış oranı

Chen, özellikle “reach” (erişim) alanının genellikle büyümede en büyük kaldıraç olduğunu vurguluyor; çünkü mevcut aktif kullanıcılar çoğunlukla toplam kullanıcı tabanının yalnızca %5-25’ini oluşturuyor.


5. Büyüme Takımına Katılmak veya Kurmak İsteyenler İçin Ne Beklemeli?

Eğer siz bir büyüme takımında yer almayı ya da kurumunuzda böyle bir takım kurmayı düşünüyorsanız, aşağıdaki kriterler iyi bir başlangıç noktası sunuyor:

  • Liderlik desteği: Kurumda büyüme takımının misyonu anlaşılmış olmalı, sadece “hızlı büyüme isteriz” demek yeterli değil.
  • Deneyleme kültürü: Küçük testlere izin veren, “şunu değiştir, bakalım ne olur” diyebilen bir organizasyon kültürü olmalı. Chen dışarıda “move fast and break things” yaklaşımının değerini vurguluyor.
  • Net alan tanımı: Büyüme ekibi hangi kod tabanına, hangi kanala, hangi metriğe odaklanacak belli olmalı. “Her şeyi biz yaparız” gibi belirsiz görev tanımları başarısızlığa gidendir.
  • Ödüllendirme / performans sistemi: Büyük projeler yerine sürekli küçük deneyler ve öğrenmelerle ilerleyen yapı desteklenmeli. Aksi durumda “çok büyük iş yapalım” baskısı doğru önceliklendirmeyi zorlaştırır.

6. Kurum İçin Uygulama Önerisi

Sizin kurumunuz ya da profesyonel ortamınız için bu yaklaşımdan faydalanarak şöyle bir adım planı öneriyorum:

A. Net bir vizyon belirleyin

  • Misyon: “Destekçi kazanımı ve etkileşimi konusunda sürekli büyüyen, veri-temelli bir sistem kurmak.”
  • Vizyon: “5 yıl içinde aktif bağışçı sayısını yılda %20 artıran, bağışçı dönüşüm oranı %30 olan bir organizasyon olmak.”
  • İlk yıllık hedef: “12 ay sonunda aktif bağışçılar %10 artış, tekrar bağış oranı %5 puan yükseliş.”

B. Takım yapılandırması

  • Görevler: Büyüme yöneticisi (Growth PM), analist (Growth Data), pazarlama kanal uzmanı (Growth Marketer), deneyim/mühendis desteği (Growth Engineer) ve UX/Tasarım (Growth Designer).
  • Organize yapısı: Pod modeli — her bir “kazanç” ya da “sadakat” gibi hedef için bir alt-takım oluşturulabilir.
  • Başlangıçta sade bir yapı : KPI’lar – Kullanıcı edinimi, aktifleştirme, yeniden aktifleştirme.

C. Önceliklendirme ve yol haritası

  • İlk 3-6 ay: Düşük çaba-orta etki projeleri. Örneğin: bağışçı kayıt formundaki onboarding akışını optimize et, teşekkür e-postası açılmasını artır, ilk bağış sonrası otomatik mesaj sistemini kur.
  • 6-18 ay arası: Orta çaba-yüksek etki projeleri. Örneğin: referans sistemi ile “bir bağışçı bir arkadaşını davet ederse özel içerik” modeli, kullanıcı segmentasyonuyla kişiselleştirilmiş yeniden bağış çağrıları.
  • 18-36 ay: Yüksek çaba-yüksek etki projeleri. Örneğin: mobil uygulama üzerinden bağışçılar için sosyal paylaşım ağı, bağışçı yönetimi platformu entegrasyonu, uluslararası genişleme modelini büyüme takımı sorumluluğu altında geliştirmek.

D. Performans takibi ve risk yönetimi

Ölçümler:

  • Aylık yeni aktif bağışçı sayısı
  • Bir yıllık aktif bağışçıların tekrar bağış oranı
  • Bir bağışçıdan gelen ortalama gelir (ARPU)
  • Kanal başına edinim maliyeti (CAC)
  • Deney sayısı (A/B test sayısı) ve başarı oranı

Riskler ve önlemler:

  • Risk: Kurumsal kültür deneyimi desteklemiyor. → Önlem: Deneyin küçük ölçekli pilotları ile başarı hikâyeleri yarat, liderlikte destek topla.
  • Risk: Takım genişlemeden “her şeyi” üstlenmeye çalışıyor → Önlem: Net rol tanımları yap, öncelikleri sınırlı tut.
  • Risk: Ölçümler belirsiz, hangi deneylerin etkili olduğu bilinmiyor → Önlem: Hipotez-test döngüsü tasarla, her deney için ölçülecek metrik tanımla.
  • Risk: Büyük projelere takılıp küçük kazanımları kaçırmak → Önlem: İlk dönemde düşük çaba-orta etki projelerine odaklan.

Büyüme Takımı Kurmak

Günümüzde büyüme şansa bırakılacak bir konu değil; disiplinli, veriye dayalı ekiplerin işidir.
Uber, HubSpot ve Airbnb gibi kurumlar bu anlayışla “büyüme takımı” (growth team) adını verdikleri özel yapılar kurarak sürdürülebilir başarı elde ettiler.

Aşağıdaki metin, Andrew Chen’in How to Build a Growth Team – Lessons from Uber, HubSpot and Others” yazısından yola çıkarak hazırlandı.
Chen’in deneyimlerinden süzülen bu fikirler sadeleştirilmiş, yeniden kurgulanmış ve stratejik bir bakışla yorumlanmıştır.

1. Neden bir “Büyüme Takımı” kurmalıyız?

Geleneksel ürün ya da pazarlama ekipleri “uygun bir ürün çıkar, kullanıcı gelir” varsayımıyla çalışabilir. Ancak günümüz dijital ve platform temelli iş modellerinde bu yaklaşım çoğu zaman yetersiz kalıyor. Chen, bunun “Ürün Öldürme Döngüsü” (Product Death Cycle) olarak adlandırılabilecek bir süreçle sonuçlandığını söylüyor — yani ürün ilk başta ivme kazanıyor, fakat ardından büyüme düzleşiyor ve “önceki yaklaşım işe yaramıyor” diye çözüme odaklanılıyor.

Bu yüzden:

  • Büyüme takımı, sistematize edilmiş, ölçülebilir bir disiplin olarak tanımlanmalı.
  • Temel iş göstergeleri (KPI’lar) üzerine “hipotez-deney” yaklaşımıyla çalışmalı: veriyi anlamak → hipotez kurmak → test etmek → tekrarlamak.
  • Özellikle kullanıcı edinimi, aktif kullanıcı sayısı, kullanıcı başına değer yaratma gibi büyüme odaklı metrikler üzerinden hareket edilmeli.

2. “Büyüme Hacker” mi, “Büyüme Takımı” mı?

Chen, bu ayrımı açık yapıyor: Başlangıçta “growth hacker” bireysel bir profilken; aslında büyük etkisi olan işler için takım olarak yapılandırılmış bir organizasyon gerekiyor.

Öne çıkan noktalar:

  • Büyüme takımı farklı uzmanlıklardan (ürün yöneticisi, mühendis, veri analisti, pazarlamacı, tasarımcı vb.) oluşmalı.
  • Ekiplerin görev yapısı yalnızca “bir kampanya çıkar” değil, “hipotez kur, test et, öğren, tekrarla” şeklinde olmalı.
  • Takımın yaptığı iş; sadece pazarlama ya da ürün geliştirme değil, ürünün dünyaya nasıl yayıldığı, kullanıcıların ürünü neden bırakmadığı, yeniden aktifleştirildiği gibi tüm büyüme döngülerini kapsamalı.

Kurum bağlamında: büyüme takımı sadece “yeni bağışçı kazanalım” değil, “kazandığımız bağışçıların kalıcılığı, tekrar bağış oranı, kurumla etkileşimi” gibi geniş perspektifle çalışmalı.


3. Büyüme Takımı, Pazarlama ve Ürün Ekiplerinden Nasıl Ayrılır?

Chen bu üç fonksiyon arasında net bir ayrım yapıyor.

  • Ürün (Product) ekibi: Kullanıcıya değer yaratmaya odaklanır – ürün-pazar uyumu (product-market fit), kullanıcı deneyimi, ürünün ana fonksiyonları vb.
  • Pazarlama (Marketing) ekibi: Marka, PR, etkinlikler, içerik pazarlaması gibi “dışarıya açılım” faaliyetlerine odaklanır.
  • Büyüme (Growth) takımı: Kullanıcı edinimi, aktifleştirme (activation), kullanıcı başına değer (value), kullanıcı sadakati (retention) gibi doğrudan büyümeye yönelik metriklerle çalışır.

Örneğin bir kampanya yeni destekçi kazanımına odaklanıyorsa bu pazarlama alanına girer; fakat kazanılan destekçinin kurumla aktif etkileşime geçmesi, tekrar bağış yapması ya da başkalarına öneride bulunması büyüme alanıdır.


4. Büyüme Takımı Nerelere Odaklanmalı?

Takım kurulduktan sonra “nerede çalışmalı?” sorusu geliyor. Chen’nin önerileri önemli:

4.1 Önceliklendirme kriterleri – “Effort / Success / Upside”

  • Effort: Proje ne kadar kaynak, zaman, çaba gerektiriyor?
  • Success: Başarı olasılığı nedir?
  • Upside: Gerçekleştirildiğinde etkisi ne kadar büyük olur? (Reach × Impact)

Çoğu ekip “yüksek etki büyük iş” peşine düşerken, Chen diyor ki: başlangıçta düşük çaba – orta etki projelerle sistem kurmak, öğrenmek için daha güvenli.

4.2 Odak alanları

  • Yeni kullanıcı/adres kullanıcı edinimi
  • Kullanıcının ilk aktif olma aşaması (onboarding / activation)
  • Aktif ancak pasif kullanıcıları yeniden aktifleştirme (reactivation)
  • Viral döngüler / referans sistemleri
  • Kullanıcının değeri (value) üzerindeki lezzetli etki alanları, örneğin kullanıcı başına artırılmış bağış oranı

Chen, özellikle “reach” (erişim) alanının genellikle büyümede en büyük kaldıraç olduğunu vurguluyor; çünkü mevcut aktif kullanıcılar çoğunlukla toplam kullanıcı tabanının yalnızca %5-25’ini oluşturuyor.


5. Büyüme Takımına Katılmak veya Kurmak İsteyenler İçin Ne Beklemeli?

Eğer siz bir büyüme takımında yer almayı ya da kurumunuzda böyle bir takım kurmayı düşünüyorsanız, aşağıdaki kriterler iyi bir başlangıç noktası sunuyor:

  • Liderlik desteği: Kurumda büyüme takımının misyonu anlaşılmış olmalı, sadece “hızlı büyüme isteriz” demek yeterli değil.
  • Deneyleme kültürü: Küçük testlere izin veren, “şunu değiştir, bakalım ne olur” diyebilen bir organizasyon kültürü olmalı. Chen dışarıda “move fast and break things” yaklaşımının değerini vurguluyor.
  • Net alan tanımı: Büyüme ekibi hangi kod tabanına, hangi kanala, hangi metriğe odaklanacak belli olmalı. “Her şeyi biz yaparız” gibi belirsiz görev tanımları başarısızlığa gidendir.
  • Ödüllendirme / performans sistemi: Büyük projeler yerine sürekli küçük deneyler ve öğrenmelerle ilerleyen yapı desteklenmeli. Aksi durumda “çok büyük iş yapalım” baskısı doğru önceliklendirmeyi zorlaştırır.

6. Kurum İçin Uygulama Önerisi

Sizin kurumunuz ya da profesyonel ortamınız için bu yaklaşımdan faydalanarak şöyle bir adım planı öneriyorum:

A. Net bir vizyon belirleyin

  • Misyon: “Destekçi kazanımı ve etkileşimi konusunda sürekli büyüyen, veri-temelli bir sistem kurmak.”
  • Vizyon: “5 yıl içinde aktif bağışçı sayısını yılda %20 artıran, bağışçı dönüşüm oranı %30 olan bir organizasyon olmak.”
  • İlk yıllık hedef: “12 ay sonunda aktif bağışçılar %10 artış, tekrar bağış oranı %5 puan yükseliş.”

B. Takım yapılandırması

  • Görevler: Büyüme yöneticisi (Growth PM), analist (Growth Data), pazarlama kanal uzmanı (Growth Marketer), deneyim/mühendis desteği (Growth Engineer) ve UX/Tasarım (Growth Designer).
  • Organize yapısı: Pod modeli — her bir “kazanç” ya da “sadakat” gibi hedef için bir alt-takım oluşturulabilir.
  • Başlangıçta sade bir yapı : KPI’lar – Kullanıcı edinimi, aktifleştirme, yeniden aktifleştirme.

C. Önceliklendirme ve yol haritası

  • İlk 3-6 ay: Düşük çaba-orta etki projeleri. Örneğin: bağışçı kayıt formundaki onboarding akışını optimize et, teşekkür e-postası açılmasını artır, ilk bağış sonrası otomatik mesaj sistemini kur.
  • 6-18 ay arası: Orta çaba-yüksek etki projeleri. Örneğin: referans sistemi ile “bir bağışçı bir arkadaşını davet ederse özel içerik” modeli, kullanıcı segmentasyonuyla kişiselleştirilmiş yeniden bağış çağrıları.
  • 18-36 ay: Yüksek çaba-yüksek etki projeleri. Örneğin: mobil uygulama üzerinden bağışçılar için sosyal paylaşım ağı, bağışçı yönetimi platformu entegrasyonu, uluslararası genişleme modelini büyüme takımı sorumluluğu altında geliştirmek.

D. Performans takibi ve risk yönetimi

Ölçümler:

  • Aylık yeni aktif bağışçı sayısı
  • Bir yıllık aktif bağışçıların tekrar bağış oranı
  • Bir bağışçıdan gelen ortalama gelir (ARPU)
  • Kanal başına edinim maliyeti (CAC)
  • Deney sayısı (A/B test sayısı) ve başarı oranı

Riskler ve önlemler:

  • Risk: Kurumsal kültür deneyimi desteklemiyor. → Önlem: Deneyin küçük ölçekli pilotları ile başarı hikâyeleri yarat, liderlikte destek topla.
  • Risk: Takım genişlemeden “her şeyi” üstlenmeye çalışıyor → Önlem: Net rol tanımları yap, öncelikleri sınırlı tut.
  • Risk: Ölçümler belirsiz, hangi deneylerin etkili olduğu bilinmiyor → Önlem: Hipotez-test döngüsü tasarla, her deney için ölçülecek metrik tanımla.
  • Risk: Büyük projelere takılıp küçük kazanımları kaçırmak → Önlem: İlk dönemde düşük çaba-orta etki projelerine odaklan.

2025’te Brand Week’te Bizi Ne Bekliyor?

12-14 Kasım 2025. Haliç Kongre Merkezi. “Brand New World” teması altında yeni bir dünyanın kapıları açılacak.

İki yıldır Brand Week’e gidiyorum. Her seferinde aynı soruyla dönüyorum: “Bunları bilmek güzel, ama ne yapacağız?” Bu yıl da aynı soruyla gideceğim. Ama bu sefer farklı bir şey yapacağım: Hazırlıklı gideceğim.

Brand New World: Başarının Kuralları Yeniden Yazılıyor

2025’in teması, aslında son iki yılın devamı. 2023’te stratejiden, 2024’te yapay zekâdan konuştuk. Şimdi sıra “yeni dünya”da. Belirsizliğin ve hızın ortasında yeni bir ekosistem kuruluyor. Markalar için yepyeni fırsatlar doğuyor. Ama aynı zamanda yeni tehditler de.

“Brand New World” demek:

  • Eski kurallar işlemiyor
  • Yeni kurallar henüz tam oturmadı
  • Herkes denemeler yapıyor
  • Başarı, adaptasyonda gizli

Benim için bu tema şu soruyu getiriyor: Türkiye’de markalar bu yeni dünyaya hazır mı? Yoksa hâlâ eski oyunu oynamaya mı çalışıyoruz?

Strateji Akademisi: Geleceğin Stratejileri

Bu yıl Strateji Akademisi’ne özellikle dikkat etmek istiyorum. Çünkü geçen yıllarda ana salonlarda dinlediklerim genelde küresel trendlerdi. Ama Strateji Akademisi, bu trendleri nasıl uygulayacağımıza odaklanıyor.

Üç Ana Tema

1. Yapay Zekâ
Yine yapay zekâ. 2024’te Daniel Hulme’dan dinledik, Daron Acemoğlu’nun uyarılarını aldık. Ama bu yıl fark şu: Artık yapay zekâ bir trend değil, gerçeklik. ChatGPT, Midjourney, dijital ikizler… Markalar bunları nasıl kullanacak? Otomasyon mu, işbirliği mi?

Ben özellikle şunu merak ediyorum: Yapay zekâ çağında stratejist olmak ne anlama geliyor? Makineler strateji yaparsa, stratejistler ne yapacak? Yoksa asıl strateji, makineyi doğru yönlendirmek mi?

2. Duyarlı Marka
Sürdürülebilirlik, sosyal sorumluluk, toplumsal duyarlılık… Artık bir marka olmak yetmiyor. Ne için bir marka olduğunu da söylemek gerekiyor.

Ama burada bir tehlike var: Greenwashing. Yani görüntüde duyarlı, pratikte değil. Türkiye’de bu çok yaygın. Markalar “sürdürülebiliriz” diyor ama tedarik zincirinde hiçbir şey değişmiyor.

Strateji Akademisi’nde bunu merak ediyorum: Gerçek duyarlılık nasıl ölçülür? Nasıl kurgulanır?

3. İnteraktif Hikâyecilik
Hikâye anlatmak artık tek yönlü değil. Müşteri sadece dinlemiyor, katılıyor. TikTok, Instagram Reels, kullanıcı türevli içerik… Marka hikâyelerini artık müşteriler yazıyor.

Bu, stratejistler için çok önemli bir değişim. Çünkü kontrol elinizden çıkıyor. Hikâyenizi planladınız ama müşteri başka bir yöne götürdü. Ne yapacaksınız? Direnmek mi, akışa bırakmak mı?


Kimler Katılmalı? (Ve Neden Ben Gidiyorum)

Brand Week’in sitesinde Strateji Akademisi için hedef kitle şöyle tanımlanmış:

  • Marka ve Pazarlama Stratejistleri – Vizyonunu yeni nesil araçlarla geliştirmek isteyenler
  • Pazarlama Yöneticileri – Dijital dönüşüme liderlik etmek isteyenler
  • Yaratıcı Ajans Profesyonelleri – Fikirlerini güçlü stratejilere oturtmak isteyenler
  • Dijital Pazarlama & Sosyal Medya Uzmanları – Algoritmalar ve topluluklarla strateji kurmak isteyenler
  • Girişimciler & Marka Sahipleri – Rekabetçi pazarda farklılaşmayı hedefleyenler

Ben bu kategorilerin hiçbirine tam uymuyorum. Ama yine de gidiyorum. Çünkü sivil toplumda çalışıyorum. Ve sivil toplum kuruluşları da birer marka. Stratejiye ihtiyaçları var. Hikâye anlatmak zorundalar. Yapay zekâyı nasıl kullanacaklarını bilmeliler.

Ama asıl gidiş nedenim şu: Öğrenmek değil, sorgulamak. Bu akademilerde anlatılanların Türkiye’de nasıl uygulanabileceğini görmek. Hangi fikirlerin bizim için geçerli olduğunu, hangilerinin olmadığını anlamak.

1. Hangi Soruları Sormalıyız?

Brand Week’te dinlediğimiz şeyler genelde “küresel trendler” oluyor. Ama biz Türkiye’deyiz. Bizim için geçerli olan ne? İşte sormamız gereken sorular:

  • Yapay zekâ: Bizim kurumlarımız yapay zekâyı kullanmaya hazır mı? Altyapı var mı? İnsan kaynağı var mı?
  • Duyarlı marka: Gerçekten duyarlı mıyız, yoksa pazarlama taktiği mi? Bunu nasıl ölçeceğiz?
  • İnteraktif hikâyecilik: Müşteriye kontrolü vermeye hazır mıyız? Yoksa hâlâ “biz anlatırız, siz dinlersiniz” modunda mıyız?

Yeniden Başlamanın Kurallarını Biz Yazacağız

Başlamak, herkesin bildiği bir düzendir. Bir hedef konur, hazırlık yapılır, ilk adım atılır. Ama yeniden başlamak aynı biçimde işlemez. Çünkü yeniden başlamak, yalnızca ileriye gitmek değil; geçmişle yeni bir ilişki kurmaktır.

Başlangıç Evrenseldir, Yeniden Başlamak Kişiseldir

İlk kez başlarken herkes aynı kurallara uyar: plan yapılır, hedef belirlenir, rota çizilir. Bu, dışarıdan verilen bir düzendir. Otorite vardır, yöntem bellidir, sonuç öngörülebilir. Ama yeniden başlarken o rotayı çizen kişi artık aynı kişi değildir. Yaşanmışlık, hata, gecikme ve farkındalık biriktikçe harita değişir. Yeniden başlayan biri, eskinin değil, kendi yönteminin öğrencisidir.

Felsefeci Jiddu Krishnamurti bu noktayı şöyle özetler: “Zihinde açıklık olduğunda, otorite sona erer.” Yani insan kendi düşüncesine açıklık kazandığında, dışsal bir otoriteye ihtiyaç duymaz. Gerçek yön, kişinin içsel netliğinde saklıdır.

Başlangıçta düzen, yeniden başlamakta anlam arayışı vardır.

Yeniden Başlamak Bir Direniştir

Birçok kişi “nerede kalmıştık?” diyerek devam etmeye çalışır. Oysa yeniden başlamak, “buraya kadar geldim, şimdi başka bir yoldan gideceğim” diyebilme cesaretidir. Süreklilik değil, dönüşüm içerir.

Psikolog Stanley Milgram, itaat ve otorite üzerine yaptığı araştırmalarda şunu söyler: “İtaatin özü, bir kişinin kendisini başkasının isteklerini yerine getiren bir araç olarak görmeye başlamasında yatar. Böylece artık eylemlerinden kendisini sorumlu hissetmez.”

Milgram’ın bu gözlemi, yeniden başlamanın tam tersini gösterir. Yeniden başlayan kişi, artık bir başkasının otoritesi altında değildir. Kendi eyleminden yeniden sorumluluk alır. Bu anlamda yeniden başlamak, itaatin değil özerkliğin bir ifadesidir.

Kural Kitapları Değişir

Her dönemde başarıya giden yollar, sistemler ve yöntemler anlatılır. Ama yeniden başlayan biri, artık o kitapları değil, kendi deneyimini okur.

Davranış bilimci Robert Cialdini, “otorite ilkesi” kavramını şöyle açıklar: “Otorite ilkesi, insanların yetki veya konum sahibi kişilere uyma eğilimini ifade eder.” Bu, toplumsal düzenin işleyişinde doğal bir eğilimdir. Ancak yeniden başlayan kişi bu kalıbı kırar. Çünkü artık konuma değil, tutarlılığa inanır. Yani kuralın geçerliliği, kaynağının kim olduğuna değil, dayanağının ne olduğuna bağlıdır.
Böylece yeni bir kural dizgesi ortaya çıkar:

  • Eski hatalar veri olur
  • Geçmiş duygular ölçülür
  • Yeniden inşa, içsel tutarlıkla başlar

Sonuç: Kuralları Sen Yazarsın

Başlangıçlar herkesindir, ama yeniden başlamak yalnızca sahibine aittir. Her yeniden başlama bir çeşit manifestodur: “Ben aynı kişi değilim. Bu kez kuralları ben yazıyorum.”

Başlamak bir eylemdir, yeniden başlamak bir bilinçtir. Birincisi dış dünyanın koşullarına göre şekillenir; ikincisi, iç dünyanın dengesine göre.

O yüzden başlangıç kuralları her yerde aynıdır. Ama yeniden başlamanın kurallarını — yalnızca sen yazarsın.


Kaynakça

  • Milgram, S. (1974). Obedience to Authority: An Experimental View. Harper & Row.
  • Cialdini, R. B. (1984). Influence: The Psychology of Persuasion. Harper Business.
  • Krishnamurti, J. (1969). Freedom from the Known. Harper & Row.

Brand Week İstanbul: İki Yılın Notları

2025’te yeniden Brand Week İstanbul’a giderken, 2023 ve 2024’teki notlarıma dönüyorum. Bu notlar benim için sadece bir konferans kaydı değil. Düşünmenin izleri.

2025’te Brand Week İstanbul’a hazırlanırken, 2023 ve 2024 deneyimlerine dönüyorum. Bu etkinlikler benim için salt bilgi aktarımından öte, düşünceyi tetikleyen birer katalizör. Her yıl, strateji, inovasyon, liderlik ve marka dinamikleri gibi alanlarda küresel eğilimleri Türkiye’nin yerel bağlamıyla kesiştiriyor. Salonda, dijital dönüşümün hızıyla insan odaklı yaklaşımların dengesi gibi zıtlıkları aynı anda hissediyorsunuz – bir yandan sürekli ilerleme baskısı, diğer yandan durup değerlendirmenin erdemi.

Bu etkinlikler, küresel trendleri yerel sorularla buluşturma fırsatı sunuyor. Örneğin, teknolojinin toplumsal etkileri her ülkede farklı yankılanıyor; eşitsizlik analizlerinde vurgulandığı gibi, inovasyonun dağılımı adaletsiz olursa büyüme tökezler (kaynak: LSE Review of Books blog, 2013). Veya liderlik modelleri, bizim gibi dinamik ama bürokratik yapılarla ne kadar uyumlu? Bu yazı, bu tür sorgulamaları özgün bir bakışla ele almak ve yanıt arayışına ilham vermek için kaleme alındı. Bilgi pasif kalmamalı; eyleme dönüşmeli.Brand Week her yıl strateji, inovasyon, liderlik ve marka dünyasının kesiştiği bir nokta. Salonda oturduğunuzda, küresel iş dünyasının dinamiklerini ve Türkiye’nin bu dinamikler içindeki yerini aynı anda görüyorsunuz. Bir konuşmacı dijital dönüşümden bahsederken, diğeri insanın dijitalleşen dünyada kaybolmayacağını hatırlatıyor. Biri hızdan söz ederken, diğeri duraklamanın gücünü anlatıyor.

Brand Week İstanbul 2023: Strateji, İnovasyon ve Karar Alma

2023 etkinliği, iş dünyasının temel taşlarını sorgulatıyordu: Stratejik planlamanın pratikte nasıl hayat bulduğu, inovasyon kavramının sıkça yanlış yorumlanması ve karar verme süreçlerinin psikolojik boyutları. Bu temalar, küresel iş modellerini Türkiye’nin kurumsal gerçekleriyle karşılaştırmamı sağladı – örneğin, planlamanın ekip odaklı olması gerektiği, yoksa teoride kalacağı.

Stratejik Planlama: Vizyondan Uygulamaya Geçiş

Stratejik planlama, işletmelerin geleceğini şekillendiren bir harita gibi, ama çoğu zaman vizyon net olsa da yol haritası eksik kalıyor. Yönetim felsefesinde belirtildiği üzere, strateji “doğru şeyleri yapmak”tan geçer, ama uygulama disiplini şart (kaynak: Rick Pastoor blog, 2015). Türkiye’de strateji genellikle üst yönetim odaklı; danışman raporları uygulanmadan kalıyor. Benim görüşüm, hazırlık, oluşturma ve uygulama aşamalarını ekip işbirliğiyle entegre etmek – farklı departmanlar olmadan plan kâğıtta kalır.

Balanced Scorecard gibi araçlar dengeli hedefler sunuyor, finansal ve öğrenme boyutlarını kapsayarak. Ancak Türkiye’deki ölçüm eksikliği sorunlu; günlük krizler stratejiyi gölgede bırakıyor. Özgün bir yaklaşımla, aylık ritüellerle “neredeyiz?” sorusunu sormak, kaynak dağılımını önler ve sürdürülebilir büyüme sağlar. Aksi halde, aciller yol haritasını unutturur.

Yıkıcı İnovasyon: Kavramın Gerçek Anlamı

İnovasyon sıkça “yıkıcı” diye etiketleniyor, ama bu ayrım hatalı olabilir. “Yaratıcı yıkım” kavramı gibi, gerçek yıkıcı inovasyon pazarın altından başlayıp üstü ele geçirir (kaynak: Digital Leadership blog, 2024). Dijital örnekler ise genellikle sürdürülebilir – mevcut pazarı iyileştiriyor.

Türkiye’de her dijital araç “yıkıcı” diye anılıyor, ama çoğu optimize edici. Bu fark stratejiyi etkiler; küçük rakipleri doğru değerlendirmek şart. Görüşüm, sürdürülebilir inovasyona odaklanmak – yıkıcı olanlar için erken uyum. Yanlış kullanım kaynak israfı yaratır; etkiyi ölçmek, cazibeden öteye geçmeli.

Karar Alma: Seçimlerin Psikolojik Ağırlığı

Karar vermek, her seçimin bir feragat olduğu bir süreç. Vurgulandığı gibi, fazla seçenek tereddüt doğurur (kaynak: Medium Bookey blog, 2023). Türkiye’de belirsizlik ertelemeyi artırıyor – bu pasif bir karar.

Değerler pusula gibi dengeler; kısa vadeli eylemsizlik uzun pişmanlık getirir. Benim bakışımla, strateji ne yapılmayacağına karar vermek – fırsat korkusu dağılım yaratır. Değer odaklı sistematik süreçler, bireysel ve kurumsal başarıyı yükseltir.

2023’ten kalan izlenim: Kavramlar bilgi sunuyor, ama disiplinli uygulama şart. Düşünmek yetmiyor; eyleme geçmek için feragat etmek gerekiyor.

Brand Week İstanbul 2024: Yapay Zekâ, Hızlı Liderlik ve Kültürel Dinamikler

2024 etkinliği, geleceğin anahtarlarını ele alıyordu: Yapay zekânın iş dünyasındaki rolü, hızlı liderlik modelleri ve kültürün toplumsal dokudaki yeri. Bu temalar, küresel değişimleri Türkiye’nin hazırlık seviyesiyle karşılaştırmamı tetikledi – teknoloji ve insan dengesini kurmak, eşitsizliği önler.

Yapay Zekâ: Otomasyondan İşbirliğine Dönüşüm

Yapay zekâ eşitsizliği derinleştirebilir; otomasyon işleri kaldırıyor. İnovasyon ekonomisinde belirtildiği gibi, teknoloji kamu yararı için yönlendirilmeli (kaynak: Medium IIPP blog, 2023). Türkiye’de erken aşamada, yol ayrımı kritik: Otomasyon mu, destekleyici modeller mi?

Görüşüm, yapay zekâyı insan becerilerini yükseltecek şekilde entegre etmek – kurumlar hazır değilse maliyet artar. Verimlilik paradoksunu aşmak, inovasyonu eğitimle eşleştirmekle olur: Patent artsa da, getirisi insana yatırımdan geçer.

Yaşlanan Toplumlar ve Teknolojik Adaptasyon

Demografik değişimler büyümeyi tehdit eder. Nüfus analizlerinde vurgulandığı üzere, yaşlanma işgücü azalınca teknoloji tamamlayıcı olmalı (kaynak: AEI blog, 2025). Türkiye’nin genç penceresi kapanıyor; yaşlanma hızlanacak.

Örnek ülkeler robotları eğitimle birleştirdi. Türkiye’de eğitim yetersiz; görüşüm, yaşlanmayı fırsat görmek – yeniden eğitimle entegrasyon. Aksi halde büyüme durur; hazırlık acil.

Hızlı Liderlik: Stratejik Tembellik ve Duraklama

Hız liderleri zorlar. Belirtildiği üzere, önceliklendirme şart (kaynak: Joachim Eeckhout blog, 2020). Türkiye’de hız çok iş demek; oysa doğru odak.

Duraklama empati getirir; enerji yönetimi üstün. Bakışımla, koşuşturma yaygın – yavaşlamak sürdürülebilir kılar.

Kültürün Şehirlerdeki Rolü: Ekonomik ve Sosyal Dokuma

Kültür kimlik güçlendirir. Şehir dinamiklerinde belirtildiği gibi, kültürel doku ekonomik canlanma yaratır (kaynak: Medium I Cities blog, 2017). İstanbul mirası sosyal sermaye için kullanılmalı.

Yaratıcı merkezler erişilebilirlik ve sürdürülebilirlikle başarır. Türkiye’de devamlılık eksik; görüşüm, inovasyonla birleştirmek – kimlik ve bağlantı yaratır. Dijitalde bile farklılık aranır.

Yapay Zekâ Sonrası İş Dünyası: İnsan Odaklı Dönüşüm

Yapay zekâ işleri dönüştürür; yaratıcılık ön plana çıkar. Vurgulandığı üzere, etik adaptasyon şart (kaynak: MIT Technology Review, 2021). Türkiye’de liderler anlamıyor; öğrenme sınırlı.

Uygulamalar otomasyon ve destek içerir. Yorumum, eski yöntemleri bırakmak – işbirliği başarı getirir.

Toplumsal Değişimler ve Marka Stratejileri

Değerler evrilir; markalar uyum sağlamalı. Belirtildiği gibi, davranış değişiklikleri stratejileri etkiler (kaynak: Understanding Society blog, 2014). Geç kalmak yaygın; toplum okumak şart.

Pazarlama belirsiz; esneklik gerekir.

2024’ten kalan izlenim: Değişimler kapıda. Hazırlık yatırımda; durup düşünmek, eyleme geçmek gerekiyor.

Sonuç

Brand Week İstanbul’un 2023 ve 2024 izlenimleri, küresel trendleri yerel eyleme dönüştürmenin anahtarını gösteriyor: Strateji disiplin, inovasyon doğru ayrım, yapay zekâ işbirliği ve kültür bağlantı istiyor. Bilgi yetmiyor; Türkiye bağlamında başarı, insana ve kurumlara yatırımdan geçer – duraklayarak düşün, cesurca uygula. Gelecek, bu dengeyi kuranların olacak.

Son 60 gün

2025’in bitmesine 60 gün kaldı.

Bu son iki ayda, mümkün olduğunca sık yazacağım. Her gün değil belki, ama epey sık. Bir gözlem, bir düşünce, bir his. Bazen sahadan bir not, bazen bir filmden kalan bir detay, bazen akşamın içinde beliren tek bir cümle.

Bunu bir “challenge” gibi görmüyorum. Daha çok bir kapanış ritüeli gibi. Yazmak paylaşmaktan önce düşünmeyi zorluyor; düşünmek de kendine dönmeyi.

Bir şeyleri yazıya dökmek, onların gözden kaybolmasına engel oluyor. Bir bakıma, yılın son iki ayını biraz daha yavaş geçirmek istiyorum.

Ne yazacağımı tam olarak bilmiyorum, ama her seferinde başka bir kapı aralanacak gibi geliyor. Belki bir sokakta rastladığım eski bir duvar resminin soluk renkleri, belki bir kelimenin kökenini kurcalarken karşıma çıkan beklenmedik bir hikâye, belki bir konuşmanın ortasında beliren o kısa, keskin bir duraklama, belki sadece bir merakın tohumu.

Bazen uzun, bazen iki satır. Bazen net, bazen yarım. Ama hep dürüst.

Yıl bitmeden, sessizce bir hasat toplamak gibi olacak bu. Gördüklerimi, duyduklarımı, düşündüklerimi bir kenara bırakmak.

60 gün. Başlıyorum.

Bu Sayfa, Bir Durak Yeri

Uzun zamandır içimde birikenleri derli toplu hâle getirmemiştim.
Strateji belgeleri yazarım yıllardır: yol haritaları, etki raporları, proje önerileri… Hepsi bir hedefe varmak için. Hepsi bir sonuca ulaşsın diye.

Bu sayfa ise farklı. Burada varmak istediğim bir yer yok. Sadece durmak istiyorum.

Bir keresinde, bir köyde, yaşlı bir teyzeyle konuşuyordum. Zaman dar, sorularım hazır:
“Ne değişmeli? En çok neye ihtiyacınız var?” yanıtladı. Sonra sustuk.
O sessizlikte anladım: Benim sorularım bir proje döngüsünün parçasıydı; onun cevapları ise bir ömrün ağırlığını taşıyordu.

Bir projede çalışırken, sahada yaşlı bir kadınla konuşmuştum. Zamanımızın kısıtlılığından sebep arada bir bağ kurduktan sonra ona sorular soruyordum: “Ne değişmeli?, Neye ihtiyacınız var?” O da yanıtlıyordu. Ama bir süre sonra sustuk. O sessizlikte gördüm: Benim sorularım bir projenin ve tanıtım çalışmalarının iyileştirilmesi için sorulan sorulardı. Onun yanıtları ise bir ömrün ağırlığını taşıyordu.

Aralarındaki uçurum, bugün burada durmamın tam nedeni.

Sivil toplumda çalışıyorum. Kaynak yönetimi, proje tasarımı, etki ölçümü gibi işler günlük rutinimin bir parçası. Bu rutin içinde zamanla fark ettiğim şey şu oldu: Bütün bu araçlar ve yöntemler, nihayetinde insanla ilgili. Sahaya çıktığımızda günlerce bazen saatlerce süren yolculukların arından karşılaştığımız kişilerle kurduğumuz temas, çoğu zaman birkaç saat, bazen birkaç dakika sürüyor. Bir çay içiliyor, birkaç soru soruluyor, not alınıyor, sonra yola devam ediliyor. Sonra o dinlediklerimi, bir plana, bir projeye, bir anlatıya dönüştürmeye çalışmak. Bazen başarıyor. Bazen arada bir şeyler kaybolup gidiyor.
Bu sayfa, kaybolanları hatırlamak ve
bu kısa karşılaşmalarda, insanların söyledikleri kadar söylemediklerini de paylaşmak için.

Strateji, bir sistemdir. İnsanı planlar, ölçer, yönlendirir. Ama insan, o sistemin dışına taşar.
Bir sessizlikle, bir iç çekişle, bir bakışla, anlatılamayan bir ağırlıkla.
İşte bu sayfa, o taşmaya yer açmak için.

Burada yazmak istediğim şeyler basit: bazen plan yaparken aldığım kararlardan ya da o esnada duyduğum tereddütlerden söz edeceğim. Bazen bir yolculukta yakaladığım bir andan, bir fotoğrafın bana hissettirdiklerinden, bir kitabın açtığı kapıdan, ya da sıradan bir akşamüstünün sessizliğinden…

Yazının bana öğrettiği bir şey var: Düşünce, yazılmadığı sürece tam şekillenmez.
Kafanın içinde dolaşır durur. Ama kâğıda döktüğünde bir yere oturur.
Ya da oturmaz, ama o zaman da görünür olur: eksikliği.
Bu yüzden yazmak istiyorum. Tam olmasalar bile.

Bazen uzun uzun, bazen iki satır.
Bazen bir sabah içime çöken tek bir cümle, bazen bir senelik sürecin yavaş yavaş çözülüşü.
Bir filmin sonunda kalan boşluk, bir şehrin ritmi, bir konuşmanın ardından havada asılı kalan soru…

Düzenli yazmaya çalışacağım. Ama takvim değil, ihtiyaç belirleyecek.
Bu sayfa, bir sonuç vermek için değil.
Yolda olmak için.

Ve belki de en önemlisi: Bu sayfa, benim için olduğu kadar, seninle düşünmek için.
Çünkü yollarda öğrendiğim en önemli şeylerden biri de bu:
Düşünmek, yalnız yapılan bir iş değil. Birileriyle paylaşıldığında derinleşir.
Sen okudukça ben de düşüneceğim.

Bu yazı, bir başlangıç.
Belki de sadece bir durak.
Yola devam edelim.

0

Subtotal